Panda og leirkallar

"Mr. Junarsom" heiti ég í hótelskýrslum í Xi´an en þangað fór ég til að skoða hina frægu leir hermenn. Þeir fundust árið 1974 af bónda sem var að grafa brunn í landi sínu. Kom seinna í ljós að þarna mátti finna 8000 eftirlíkingar af hestum og hermönnum en allar eru þær mismunandi hvað varðar líkamsbyggingu og klæðnað. Reyndust þær einnig allar vera málaðar nákvæmlega þótt það sjáist ekki lengur í dag.

Þaðan lá leið mín til borgarinnar Chengdu í þeim eina tilgangi að sjá Panda birni. Þarna er að finna stærstu rannsóknarmiðstöð heims í pandafræðum ásamt að geyma fjöldann allan af panda birnum. "Ægileg krútt og svooo sæt" sögðu stelpurnar í kór..

Er enn í Chengdu en hér vofir yfir 10 daga frí frá og með 1 Maí, sem þýðir að hvert eitt og einasta hótel ásamt lestum og flugum er fullbókað. Annars er ég mjög hress.

Í Norður-Kóreu..

Mér var hugsað til sönglsins hans Megasar "Ég get ekki tjáð það né túlkað með orðum, hve allt þetta gaman er grátt" eftir heimsókn mína til Norður-Kóreu. Þetta land er ótrúlegt og svo toppaði allt fjöldaleikarnir sem er árleg sýning til að halda uppá afmæli Kim Il Sung þann 15 apríl. Sýningin var haldin á Rungrado 1 Maí vellinum sem tekur 150 þúsund manns í sæti og er því einn sá stærsti í heimi. Í þessari sýningu taka þátt 100 þúsund manns og er samæfingin og gangur sýningarinnar þvílíkur að manni finnst enginn stíga feilspor. Flestir æfa reyndar nærri allt árið fyrir sýninguna. Í bakgrunni vallarins eru svo um 35 þúsund krakkar sem halda á flettispjöldum sem mynda eina stóra mósaík mynd sem skiptist oft og títt með atriðunum. Atriðin tengjast flest sögu N-Kóreu ásamt að vera áróður og dásemd á þeirra eilífa forseta, kæra leiðtoga og landi. Ótrúleg sjón.


Þegar horft er yfir Pyongyang má sjá rísavaxna óklárað byggingu sem líkist píramída. Þetta átti að verða 105 hæða hótel með 7 hringsnúandi veitingastöðum á efstu hæðum. Var hætt að byggja hótelið árið 1990 þar sem meira fjármagn fannst ekki. Er þetta því sem drakúla kastali yfir borginni og hefur stjórnvöldum ekki enn tekist að fela ferlíkið fyrir útlendingum en ókláraða byggingu megum við helst ekki sjá. Það er ekkert smátt í Norður Kóreu, mér varð það fljótlega ljóst.

Óvenju mikil umferð var í Pyongyang í tilefni afmælisins, án gríns. Vanalega eru til að mynda sunnudagar bíllausir dagar en skortur á bensíni í vetur olli því líka að fáir geta notað þá. Flestir nota því sporvagna borgarinnar, neðanjarðarlestina eða fæturnar tvo. Neðanjarðarlestin eru að mestu leiti gamlir vagnar frá Austur Þýskalandi sem þeir keyptu í kringum 1995 á spottprís. Bílar eru flestir gamlir bensar og svo eru 1000 stykki af volvo árgerð 1974 sem sjá má víða. Svíar tala um þetta sem stærsta rán í sögu Svíþjóðar en N-Kórea fékk 1000 sýningareintök send til sín, enda ætlunin að opna bílaverksmiðju í landinu. Úr því varð þó ekki og kóreu menn borguðu aldrei, segja Svíar.


Engin umferðaljós eru í Pyongyang heldur stjórna umferðinni umferðardömur sem sérvaldar eru úr hópi fegurstu stúlkna N-Kóreu. Skóli sem ég hefði ekkert á móti að heimsækja. Þær eru sem vélmenni og stjórna af fagmennsku þótt jafnvel enginn bíll sé sjáanlegur.






Skoðaði svo turn "Juche" fræðanna sem hefur að geyma risa múrstein fyrir hvern dag í þessi 75 ár sem Kim Il Sung lifði. Fór þarna uppí topp fyrir frábært útsýni yfir borgina. Turninn er 170 metrar á hæð og lifir ávallt ljós í kyndlinum þrátt fyrir tíð rafmagnsleysi í borginni. Ég upplifði eitt rafmagnsleysi, borðandi "heitan pott" á veitingastað í borginni. Þið sjáið mig þarna neðst á myndinni.










Ég fór svo að landamærum Suður- og Norður-Kóreu en þá gafst tækifæri til að skoða sveitirnar á leiðinni. Flest allt er unnið í höndum og mátti sjá fólk á ökrunum að bagsa en stöku sinnum mátti sjá uxa draga plóg. Fáir traktorar eru í landinu og heyrði ég sögu af Svía sem býr þarna og hjálpar til við kennslu að rækta landið. Hann er sagður aðstoða 17.000 bændur en þeirra á milli hafa þeir um 15 traktora. Landið lifir því að mestu leyti á mat sem það fær gefins frá Kína og hjálparsamtökum. Á Landamærunum er svo ein stærsta fánastöng í heimi þar sem Norður-Kóreski fáninn blaktir, að sjálfsögðu var fánastöngin höfð aaaðeins stærri en fánastöng þeirra sunnanmann sem blaktir hinum megin við landamærin.


Skoðaði USS Pueblo sem er Bandarískt njósnaskip sem hertekið var árið 1968 í Norður-Kóreskri landhelgi. Einn lést en 82 voru handteknir en sleppt 11 mánuðum síðar. Skipið er til sýnis en því miður fékk ég ekki að hitta hershöfðingjann sem náði því á sitt vald. Leiðsögukonan átti ekki nógu og sterk orð til að lýsa hreysti hans þrátt fyrir að vera orðinn 78 ára gamall.

Skoðaði einnig ýmiss söfn, sigurbogann og fleira. Er því með fjöldann allan af vídeóklippum og myndum ásamt að ég keypti fjöldan allan af sögubókum skrifaðar af vinum vorum í Norður-Kóreu, algjört gull. Gleymi eflaust einhverju og nenni ekki að fara yfir þetta. Þarf að ná lest eftir 2 tíma niður til Xi´an.

Hann á afmæli í dag

Hinn eilífi forseti Norður-Kóreu, Kim Il-Sung á afmæli um helgina og því tel ég kjörið að heimsækja landið í tilefni þess. Mér er reyndar boðið þangað. Þeirra ástkæri leiðtogi Kim Jung-Il mun þar stjórna fjöldaskrúðgöngu sem er engu öðru lík er mér lofað.
Annars eru skiptar skoðanir um uppruna Kim Jung-Il sé ég. Ein heimildin segir að hann hafi fæðst í bænum Vyatskoye í Sovétríkjunum meðan Norður-Kóreskar heimildir herma að hann hafi fæðst á fjallinu Paektu þar sem fyrirboði þeirrar fæðingar hafi verið tveir regnbogar yfir fjallinu og ný stjarna á himnum. Maður veit ekki hvoru skal trúa.

Að ýmsu hefur verið að huga fyrir brottför. Upplýsingar um mig hef ég þurft að senda ásamt staðfestingu frá vinnuveitanda um að ég sé ekki blaðamaður, hann mátti jafnvel búast við símtali. Heljarinnar lista sem ég fékk um hvað ég má og ekki má gera hef ég lesið að loka punkti nokkrum sinnum. Svo þarf ég að skilja eftir áróðurstól einsog bækur, tölvu, gemmsa og myndavél hér í Beijing svo ekki munu þið heyra boffs í mér fyrr en ég kem aftur til Beijing þann 19 apríl.

Smjattað á peking önd í Kína

"He who has not climbed the Great Wall is not a true man"

sagði Mao Zedong orðrétt á ensku. Ég arkaði vegginn fram og til baka í yfir 4 tíma, enda lengi verið einn af mínum furðulegu draumum að framkvæma. Reyndar segir sagan að veggurinn hafi í raun aldrei gert sitt gagn svo ég vitni nú í Genghis Khan "The strength of a wall depends on the courage of those who defend it".
Smakkaði Peking önd, heimsótti hina forboðnu borg ásamt musteri himinsins og arkaði um tianamen torg sem er stærsta almenningstorg heims. Nóg að gera..

Annars er skrítið að koma hingað til Peking, hér er verið að rífa niður allt og nútímavæð með verslunarmiðstöðvum, viðskiptahöllum og fyrirtækjablokkum. Meðan horfa hægri menn á Íslandi til stalínískra lausna þar sem öll vandamál leysast með byggingu stóriðjuvers í hverju krummaskuði. Merkilegt! Aðal ástæðan er þó sú að kínverjar vilja sýnast "inn" enda ólympíuleikarnir hér á næsta ári. Þeir mættu byrja á því að leyfa mér og Kínverjum að skoða blogspot.com síður...